25 روز مانده تا انتخابات
رد صلاحیت آیت الله پاس گل طلایی شورای نگهبان به او و حامیان اش خواهد بود که گل نکردن آن دقت بیشتری می خواهد تا گل کردن اش.
درصورت رد صلاحیت، رد صلاحیت احتمالی مشایی به حاشیه خواهد رفت .چرا که احتمال رد صلاحیت مشایی در افکار عمومی و با موج تبلیغاتی اصول گرایان بسیار قابل پیش بینی تر بود تا رد صلاحیت کسی که تا روز آخر ثبت نام همه می گفتند: نمی آید.
اما آیت الله چه خواهد کرد؟
اولین راه آن است که تمام کاندیداهای وابسته به این جریان ، انصراف دهند.وقتی آیت الله نمی تواند نامزد ریاست جمهوری شود ، عارف و روحانی و ... حضورشان صرفا جهت بازارگرمی خواهد بود.
این استراتژی موجب یک مطالبه عمومی خواهد شد که قطعا مورد اقبال جریان دولت نیز خواهد بود و آنان سعی خواهند کرد خودشان را به عنوان برادر کوچیکه جا بزنند.
یا نظام کوتاه خواهد آمد که البته باید این کوتاه آمدن را مقدمه بعدی ها دانست و یا آنکه به صورت سخت برخورد خواهد کرد. که هم انتخابات و مشارکت در آن زیر سوال می رود و هم بهانه عالی ای برای تهدید نظامب خارجی خواهد بود.
اگر چه معتقدم آقایان هاشمی و خاتمی به همین دلیل، تمایلی به استفاده از این استراتژی نخواهند داشت.
استراتژی دوم از سوی نظام کلید خواهد خورد. بلافاصله و با حکم حکومتی هاشمی و احیانا مشایی تایید صلاحیت می شوند.اگر مشایی تایید شود احتمال ماندن آیت الله بیشتر است و الا می تواند حکم حکومتی را نپذیرد. در هر صورت پیروز انتخابات اصول گرایان نخواهند بود و احتمال پیروزی قاطع جریان وابسته به آیت الله از همه بیشتر خواهد بود.چرا که این حکم بر خلاف سال 84 به عنوان یک لطف تعبیر نخواهد شد.
حالت سوم هم اینکه اصلاح طلبان و جریان وابسته به آیت الله بر روی نامزد خاصی اجماع کنند.در آن صورت دو حالت متصور خواهد بود.یا افکار عمومی این اجماع را نمی پذیرد و مشارکت در انتخابات به طرز محسوسی پایین می آید و یا آنکه نتیجه ،پیروزی این جریان البته نه به قاطعیت حالت دوم خواهد بود.
به نظرم اگر چه حالت سوم کمترین هزینه را برای نظام خواهد داشت اما در مجموع امکان رییس جمهور شدن یک اصول گرا با رد صلاحیت آیت الله به حد زاید الوصفی پایین خواهد آمد.
باید منتظر ماند که آیا شورای نگهبان چنین پاس گلی خواهد داد؟
